گروه کوهنوردی سحر (مهاباد-اذربایجان غربی)
کوهنوردی وگردشگریگروه کوهنوردی سحر (مهاباد-اذربایجان غربی)
کوهنوردی وگردشگریگرفتگی عضلات یا اسپاسمهای عضلانی چیست؟
گرفتگی عضلانی یا کرامپ عضله هنگامی رخ می‌دهد که یک عضله به طور غیرارادی منقبض می‌شود. این عارضه معمولا هنگام ورزش یا سایر فعالیت‌های جسمی رخ می‌دهد، اما عضله ممکن است حتی در هنگام خواب دچار گرفتگی یا اسپاسم شود.این گرفتگی به دلایل گوناگون نظیر استفاده مفرط ازعضلات، کشیدگی عضلانی، فعالیت یا عدم فعالیت طولانی مدت ، کم آبی بدن یا آسیب و ... ایجاد می شود.
گرفتگی عضلانی می تواند به چند روش ساده خانگی درمان شود، به همین منظور چند نوع از این درمان های سریع گرفتگی عضلات در ادامه ارائه می شود.
ماساژ ملایم: یک ماساژ ملایم می تواند به کاهش گرفتگی عضلات شما کمک کند.آن قسمت از بدنتان را که احساس می کنید دچار گرفتگی عضلانی شده است با بیوفریز مالش دهید.این مالش جریان خون ناحیه مبتلا را بهتر می کند و عضلات گرفته را تسکین می دهد.
بیوفریز یک مسکن موضعی است که برای تسکین درد عضلات ، آرتروز، کمر، کتف، کشیدگی گردن، اسپاسم عضلانی، زانو، لگن و پشت ران، قوزک پا و مفاصل آرنج موثر است.
دوش داغ: یک وان گرم یا دوش داغ نیز می تواند به کاهش گرفتگی عضلانی کمک کند. اجازه دهید آب داغ قابل تحمل روی عضلات گرفته تان جاری شود.گرما، موجب رفع گرفتگی عضلات و شل شدن آنها خواهد شد.
کشش: در صورت گرفتن ماهیچه ساق پاهایتان ، این روش را امتحان کنید. در حالیکه انگشت پایتان رو به بالا قرار دارد ، پاهایتان را به سمت سرتان بکشانید. 30 دقیقه در همین حالت بمانید. این اقدام به شل شدن عضلات کمر و رانتان نیز کمک خواهد کرد و در صورت گرفتگی عضلات جلوی رانتان ، پاهایتان را به سمت سرین تان بکشانید و 30 دقیقه در همین حالت بمانید.
یک برنامه منظم کشش عضلات می تواند به حفظ انعطاف پذیری و آرامش عضلات شما کمک و از گرفتگی های بعدی پیشگیری کند.
کمپرس سرد یا گرم:
مالش یک کیسه یخ روی ناحیه مبتلا به مدت تقریبا 10 دقیقه یا تا زمان قرمز شدن موضع ، به شل شدن و رفع گرفتگی عضلات کمک میکند. علت قرمزی موضع این است که سلول های قرمز خون عضلات را گرم می کنند.
کمپرس گرم نیز روش خوبی است که شما می توانید با استفاده از یک حوله گرم یا پتوی برقی جریان خون موضع را تحریک کنید و عضله گرفته را تسکین دهید.
آبرسانی: ممکن است گرفتگی عضلات به علت کم آبی بدن نیز رخ دهد. هر روز آب فراوان بنوشید و همواره مایعات از دست رفته بدنتان را به طور روزانه جبران کنید.
رژیم غذایی سالم: ممکن است گرفتگی عضلانی مکرر شما نشانه کمبود یک ماده غذایی در بدنتان باشد. کمبود مواد معدنی نظیر پتاسیم و کلسیم می تواند موجب گرفتگی عضلات شود. مواد غذایی سرشار از کلسیم مانند ماست و شیر و هم چنین مواد غذایی غنی از پتاسیم نظیر موز و سیب زمینی را به رژیم غذایی تان اضافه کنید و می توانید از یک پزشک برای تهیه یک برنامه غذایی متعادل کمک بگیرید.
چای بابونه: چای بابونه حاوی یک نوع اسید آمینه به نام گلیسین است که به آرامش عضلات کمک می کند. برای کاهش گرفتگی عضلات باید حداقل 5 فنجان در روز از این چای بنوشید.
عسل: شما می توانید با میل کردن روزانه 2 قاشق چایخوری عسل با غذا، از عود گرفتگی های عضلات ساق پا و پایتان پیشگیری کنید.
خردل یا آب نمک: برای رفع گرفتگی عضلات یک قاشق خردل یا کمی آب نمک میل کنید.
سرکه سیب: این نوع سرکه یک منبع غنی از پتاسیم است. مخلوطی از یک قاشق چایخوری عسل، 2 قاشق چایخوری سرکه سیب و آب گرم بنوشید. 
چطور یک کوله پشتی مناسب انتخاب کنیم؟
نجمن پزشکی کوهستان ایران: چه چیزهایی را هنگام خرید کوله پشتی باید مد نظر قرار دهیم؟ چه ویژگی های خاصی باید کوله پشتی داشته باشد؟
اینها سوالاتی است که من به هنگام خرید کوله پشتی از خودم می پرسم.
در نظر داشته باشید که ما نمی توانیم یک مدل و نوع خاصی از کوله پشتی را به شما پیشنهاد دهیم! موارد و پیشنهاد هایی که در این مقاله به شما ارائه می دهیم مبتنی بر تجربه ما از کوهستان و طبیعت گردی در ۲ دهه می باشد.
همیشه به یاد داسته باشید که یک کوله پشتی باید:
◄ طراحی مناسب و اندازه درستی داشته باشد.
◄ مطمئن و راحت روی پشت نشسته و اطراف کمر را بگیرد. (مخصوصا” هنگام افزایش وزن کوله)
◄ شانه ها و گردن را آزار ندهد، در غیر این صورت صدمات و آسیب های جبران ناپذیری را به دنبال خواهد داشت.
مواردی که هنگام خرید کوله پشتی باید در نظر بگیرید:
۱- طول مدت سفر:
اولین پاسخ را باید به این سوال داد که: چه فاصله ای را می خواهید طی نمائید؟
طول برنامه و مقدار لوازم و وسایلی را که نیاز دارید را مشخص کنید.
این به نوبه خود به شما کمک می کند تا اندازه و سایز کوله پشتی را انتخاب کنید.
اگر شما تازه کوهنوردی را شروع کرده اید باید بدانید که کوله پشتی برنامه های یک روزه
با باری به وزن تقریبی ۵ تا ۷ کیلوگرم، با پیاده روی تا حدود ۱۳ کیلومتر با کوله پشتی های برنامه های چند روزه
با باری حدود ۱۵ کیلوگرم، و پیاده روی ۱۹ کیلومتر متفاوت بوده و فرق دارد.
علاقمندان و مشتاقان به کوهنوردی و طبیعت گردی معمولا” چندین کوله پشتی مناسب برای برنامه های مختلف دارند.
۲- مسیر کوه پیمایی:
از خود بپرسید مشخصات و ناحیه ای که می خواهید با کوله پشتی به آنجا بروید کدام است؟
شما می خواهید در یک مسیر ساده و نسبتا” آسان پیاده روی نمائید؟ یا تپه نوردی در یک مسیر باز و گسترده
با کمی تلاش بیشتر را می خواهید آغاز کنید؟ و یا مسیرهای ناهموار با پستی و بلندی و سختی مسیر زیاد
و جدی تری را انتخاب کرده اید؟ باید کوله پشتی را مناسب و مطابق با شرایط یاد شده انتخاب کنید.
اگر کوله پشتی به اندازه کافی بزرگ نیست و نمی توانید وسایل تان را تماما” داخل کوله پشتی قرار دهید،
می توانید از تسمه هایی برای بستن وسایل اضافی و حمل آنها در انواع مسیرها استفاده نمائید
، ولی این ممکن است مشکلاتی را به همراه داشته باشد، به طور مثال: سر و صدا و یا گیر کردن به اطراف.
اگر می خواهید کوله شما به صورت یکنواخت و ثابت قرار گیرد باید لوازم داخل کوله را طوری قرار دهید که
هیچگونه فضای خالی بین آنها نباشد، و این وسایل هیچ تکان و لرزشی نداشته باشد،
در غیر این صورت در صعود از شیب های تند و فرودها دچار مشکل خواهید شد.
۳- نوع سفر یا گردش:
فکر کنید که چطور دوست دارید به وسایل تان دسترسی داشته باشید. اگر شما میل دارید که قمقمه
آب و کیسه غذای خود را در قسمت بالای کوله پشتی قرار دهید دیگر نیازی نیست که کوله پشتی شما حتما”
دارای قسمت های مختلف باشد، و یا اگر تصمیم دارید در کوهستان و طبیعت شب مانی داشته باشید،
نیاز به کوله ای دارید که بخش نگهداری وسایل شب، مثل: چادر و کیسه خواب را جدا داشته باشد.
اگر می خواهید جدی تر به کوهنوردی بپردازید، باید وسایلی مانند: باتوم، گتر، طناب انفرادی و زیر انداز و
… را با خود حمل کنید، باید کوله پشتی انتخاب کنید که برای این منظور طراحی شده باشد.
اگر زیاد عکس می گیرید و لوازم و تجهیزات عکاسی با خود حمل می کنید نیاز به کیف یا کوله پشتی مخصوص عکاسی دارید.
تا جایی که ممکن است خواسته هایتان را از یک کوله پشتی و وسایلی که می خواهید با آن حمل کنید با فروشنده در میان بگذارید.
۴- وزن کوله پشتی و مناسب بودن آن:
برای کوهنوردان حرفه ای داشتن چندین کوله پشتی با سایزهای مختلف و وزن های متفاوت از ضروریات است
. برای کوهنوردی به سبک ترین کوله پشتی ممکن نیاز دارید تا به شما اجازه حمل مواد ضروری را بدهد.
برای خرید، کوله پشتی های مختلف را پس از پر کردن تست کنید و در نهایت یکی را که از همه راحت تر است انتخاب نمائید.
وزن کوله پشتی که حمل می کنید نباید از ۲۵ درصد وزن خودتان بیشتر باشد.
البته مواقعی است که مجبور به این کار می شوید و چاره ای نیست.
مثل: صعود های حرفه ای چند روزه که مجبور به حمل چادر و کیسه خواب و وسایل و تجهیزات فنی خواهید بود.
۵- اندازه و سایر کوله پشتی:
اگر قصد حرکت در مسیر چند روزه را با یک راهنما دارید باید یه کوله پشتی متناسب با مدت زمان برنامه انتخاب کنید.
در این صورت به یاد داشته باشید که هر چقدر کوله شما بزرگ تر باشد و لوازم بیشتری بردارید
کوله شما سنگین تر خواهد شد! (به یاد داشته باشید که وزن کوله باید با قدرت بدنی شما هم متناسب باشد)
بنابراین همیشه سعی کنید کوچک ترین کوله ای را که در برنامه نیاز دارید حمل کنید،
به استثناء زمانی که قصد انجام صعودهای بخصوصی با لوازم و تجهیزات زیاد را دارید.
۶- آنچه که بدن به آن نیاز دارد:
از موارد دیگری که در انتخاب کوله پشتی باید در نظر گرفت مشخصات یا فیزیک بدن است.
آیا شما بلند قد و لاغر هستید؟ یا کوتاه قد و چاق؟ بدن تان از انعطاف پذیری خوبی برخوردار است یا خیر؟
آیا چهارشانه هستید؟ باید مطمئن شوید وزن کوله به طور راحت در بالا و اطراف باسن قرار گیرد،
نه اطراف شانه های شما. آیا مرد هستید یا زن؟ زیرا برای بانوان کوله های بر اساس نوع فیزیک آنها طراحی شده می شود.
نکته: کوله ای را انتخاب کنید که به نسبت دیگر کوله ها مناسب فیزیک بدن شما باشد
کوله پشتی وسیله ای حیاتی برای کوهنورد:
انجمن پزشکی کوهستان ایران: برخی از کوله های قدیمی که امروزه نیز گاها استفاده می شوند دارای یک زین فلزی در خارج از کوله هستند که با پشت فرد در تماس است اشکال این کوله ها وزن بیشتر و ارتفاع و پهنای زیاد است . چون در مسیرهای تنگ یا دارای شاخه های درخت و یا سنگنوردی باید از کوله های باریکی استفاده کرد که عرض آن بیشتر از بدن نباشد . کوله های جدیدتر که بیشتر برای برنامه های فنی و یا زمستانی بکار می روند دارای یک جیب بزرگ در روی سر کوله هستند و بعضا نیز در بخش انتهایی کوله محفظه ای را جداکرده اند که می توان برای کیسه خواب از آن استفاده کرد ؛ در دوطرف و پشت کوله نیز بندهایی برای بستن وسایلی مانند زیر انداز - کلنگ و باتون و ... تعبیه شده است .
جنس کوله ها معمولا ضد آب است که در انواع جدید از پارچه های سبکتر نیز استفاده می شود . رنگ کوله نیز مانند لباسها باید بشکلی باشد که متضاد با محیط برنامه موردنظر شما باشد تا از دور کاملا به چشم بیاید که این مسئله در صورت گم شدن و یا مجروح و زمینگیر شدن به جستجوگران کمک زیادی می نماید . بنابراین کوله ها معمولا به رنگ های قرمز و زرد و آبی ساخته می شوند.نوعی از کوله ها که به رنگ سبز و یا پلنگی هستند مخصوص شکارچیان و یاسربازان است که می خواهند در استتار باشند کاور ها:میتوان برای متضاد بودن رنگ کوله با محیط برنامه موردنظر از کاور های رنگی متفاوت بهره برد و همچنین بر طول عمر کوله افزود .
اندازه کوله ها را برحسب فضای داخل آن و با واحد لیتر اندازه گیری می نمایند که معمولا از ۳۰ تا ۱۰۰ لیتر متفاوت است . کوله های ۳۰ لیتری برای برنامه های یک روزه بدون وسایل خواب و یا دوچرخه سواری مناسب هستند که البته نوع مخصوص دوچرخه آن دارای بندک نبوده. . اگر کوله بزرگتر باشد از فرم خارج شده و با لنگر انداختن موجب خستگی و آزار شمامیشود و اگر کوچکتر هم باشد که مجبورید مقدار زیادی از وسایل را به دور کوله آویزان کنید و یا در دست بگیرید و این مسئله خود خطرات بسیاری را در بر دارد.
امروزه کوله های مخصوصی نیز برای نوجوانان و بانوان ساخته می شود که متناسب با فیزیک بدنی آنهاست .
بخشی از کوله که با پشت فرد در تماس است شاید مهمترین بخش باشد که باید مانع از چسبیدن کوله به پشت و عرق کردن شود . کوله ها معمولا بند بزرگی در قسمت پایین دارند که بدور کمر پیچیده می شود و در حفظ تعادل موثر است . برخی نیز دارای بندکی مشابه و در جلوی سینه هستند که تعادل بالای کوله را حفظ می کند ولی موقع صعود که تنفس و حرکت سینه زیاد و سریع است بهتر است که بسته نشود و فقط موقع پایین آمدن آنرا ببندید .
کوله های باریک و لوله ای شکلی با جنس ضخیم نیز برای غارنوردی و دره پیمایی ساخته شده اند که مناسب مسیرهای تنگ و خیس و خشن است .
موقع چیدن کوله وسایل سخت و فلزی را در تماس با بدنه کوله قرار ندهید که اگر در پشتتان باشد باعث آزار و اگر در اطراف باشد بر اثر کشیده شدن کوله به در و دیوار باعث پارگی کوله می شود . وسایل را طوری بچینید که سنگین تر ها در نزدیک پشت و بالای کوله باشند و همچنین وسایل را به ترتیب استفاده داخل کوله قرار دهید . در یک کلام کوله چینی خود یک هنر است که با تمرین در شرایط مختلف روز و شب و هوای سرد و گرم و با دستکش های کلفت و ... بدست می آید . جای وسایل را کاملا بخاطر داشته باشید تا با چشم بسته هم بتوانید وسیله مورد نظر رابیابید ! مواد سوختی را در ظروف با در محکم و چند لایه پلاستیک قرار دهید تا نشت آن باعث خرابی کوله و لباس و غذاها نشود.
نکته :
در خرید وسایل کوهنوردی چون با آسایش و حتی جان شما سروکار دارد به قیمت فکر نکنید و بیشتر به کیفیت و دوام و راحتی و وزن کم آن بها دهید ؛ همچنین وسایل خود را تخصصی نمایید و بدنبال کوله ای برای همه برنامه ها و یا کفشی برای همه فصول نباشید. ادامه مطلب ...
صعود به قله سپی رز بین شهرهای اشننویه و پیرانشهر در اذربایجان غربی در بیست وهفتم خرداد نود وپنج
سپی رز قله زیبا و سرسختی با 3450 متر ارتفاع است که در نقطه مرزی با کشور عراق واقع شده و برای صعود آن چند مسیر وجود دارد . سپی رز در زیان کردی به معنای رشته سپید رنگ است و این به رنگ سنگ های کوهستان برمی گردد .
ادامه مطلب ...
اصول کوهپیمایی را رعایت کنیم
انجمن پزشکی کوهستان ایران: کوهپیمایی، فعالیتی پر طرفدار در سراسر جهان است. ازجمله جذابیت ها و ا نگیزه های موجود در این رشته از فعالیت ها، تامین سلامت، شادابی، ارتباط با طبیعت، انگیزه های اجتماعی و در نهایت لذت کشف و ماجراجویی است.
کوهپیمایی به معنای راهپیمایی در کوه است و با کوهنوردی تفاوت دارد. پیمایش مسیرهای کوهستانی، بدون استفاده از ابزارهای فنی کوهنوردی و درگیر شدن با مسیرهای سنگی و یخی را کوهپیمایی می نامند.
- اصل بازگشت را در برنامه ریزی رعایت کنید؛ پیش از ساعت 14 اقدام به بازگشت می کنیم.
گام برداشتن و تنفس درست در کوهپیمایی مهم است، گام ها باید کوتاه، آهسته و پیوسته باشد. تنفس منظم و ارادی، انجام دم از بینی و بازدم از دهان است.
- مسیر کوهپیمایی نباید پرشیب، سنگی و در کنار پرتگاه باشد.
- هرگز ندوید.
مواد غذایی و نوشیدنی:
مواد غذایی باید شامل پروتئین ها، چربی ها و کربوهیدرات ها به نسبت 1:1:4 باشد. مقداری از مواد غذایی را برای شرایط اضطراری نگهداری کنید.
پروتیین ها مانند : گوشت، سویا، پنیر، تخم مرغ، شیرخشک و ...
چربی ها مانند : پنیر، شکلات، ماهی و ...
کربوهیدرات ها مانند : شکر، برنج، ماکارونی، شیرینی، میوه خشک و ...
آب:
بدن آب زیادی در کوهپیمایی از دست می دهد. یک فرد 70 کیلویی حداقل 2 لیتر آب در روز نیاز دارد.سعی کنید آب کافی و مورد نیاز خود را از منزل ببرید. همراه داشتن یک فلاسک کوچک آب گرم، به ویژه در کوهپیمایی زمستانی بسیار ارزشمند است. یک نوشیدنی گرم جدا از این که لذت بخش است، ممکن است حیاتی نیز باشد.
- مصرف آب میوه و شربت، به دلیل از دست رفتن املاح و آب فراوان از بدن در کوهپیمایی ضروری است. شربت مناسب می تواند ترکیبی از پودر ORS آب لیمو و آب یا ترکیب نمک، شکر، آب و ... باشد.
- مواد غذایی سبک، خشک، بدون نیاز به گرم کردن روی شعله، سبزیجات و میوه های خشک و ... برای کو هپیمایی مناسب هستند.
- از مصرف مواد غذایی و نوشیدنی مصنوعی و شیمیایی پرهیز کنیم.
- با آمادگی جسمانی به کوهستان برویم تا بیشتر لذت ببریم تا از آسیب دیدگی و بروز حوادث نیز پیشگیری شود.
- برای آمادگی جسمانی می توانیم 3 جلسه در طول هفته، فعالیت هایی مانند نرمش، حرکات کششی و ورزش های هوازی ( دویدن، شنا، دوچرخه سواری ) انجام دهیم.
- کفش کوهپیمایی باید ساقدار، سبک، راحت و از جنس چرم باشد. زیرۀ آن ضخیم، با انعطاف کم و دارای اصطکاک باشد، همچنین گرم و ضد آب بودن آن ضروری است.
- کوله پشتی نیز تاثیر بسیار فراوانی بر سلامتی و راحتی شما دارد. یک کوله پشتی 40 لیتری، برای برنامه های کوهپیمایی یک روزه مناسب است. شما باید تمام وسایل مورد نیاز را همراه ببرید و داخل کوله پشتی به شکل مناسبی بچینید.
- باتوم یک وسیلۀ بسیار اساسی برای کوهپیمایی است که ضمن کاهش فشار بر روی زانوها و ستون فقرات، موجب مصرف کمتر انرژی کوهپیما می شود؛ همچنین به حفظ تعادل شما کمک می کند.
- عینک آفتابی و کرم ضد آفتاب نیز ضروری هستند. در هوای آفتابی برای محافظت بهتر، از کلاه آفتابی نیز بهره بگیرید.
منبع: مطالب دوره های آموزشی پزشکی کوهستان - انجمن پزشکی کوهستان ایران - گردآوری: دکتر حمید مساعدیان
با توجه به فرارسیدن اوج برنامه‌های زمستانی و با عنایت به طرح، تدوین و بازنگری مقررات ایمنی برگزاری و اجرای برنامه‌های حوزه کوهنوردی و صعودهای ورزشی در کارگروه پزشکی، جستجو و نجات فدراسیون به منظور برقراری ایمنی بیشتر برنامه‌های حوزه کوهنوردی و صعودهای ورزشی در مناطق کوهستانی کشور با استناد به آیین‌نامه کارگروه پزشکی، جستجو و نجات فدراسیون مقتضی است کلیه گروه‌ها و باشگاه‌های کوهنوردی در راستای اجرای برنامه‌های ایمن و حفظ سلامت ورزشکاران با رویکرد جلوگیری از وقوع حوادث کوهستان و کاهش آسیب‌های ورزشی نسبت به ابلاغ مقررات وضع شده به شرح زیر اقدام لازم را معمول دارند.
شایان ذکر است حسن اجرای مقررات ایمنی بر عهده مسئولین باشگاه‌ها وگروه‌های کوهنوردی، مربیان و مسئولان فنی باشگاه‌ها و گروه های کوهنوردی و سرپرستان برنامه می‌باشد. بروز خطاهای فردی توسط شرکت‌کنندگان در برنامه‌های ذکر شده رافع مسئولیت قانونی و اجتماعی نامبردگان نمی‌گردد، لذا شایسته است با همکاری و جدیدت هرچه بیشتر در شناسایی و حذف عوامل حادثه‌آفرین و ترویج ایمنی در ورزش کوهنوردی سهیم باشیم.
"مقررات ایمنی برنامه های کوهنوردی و صعودهای ورزشی"
1ـ حضور مربی مرتبط با رشته ورزشی کوهنوردی و صعودهای ورزشی در تمام برنامه های کوهنوردی و صعودهای ورزشی الزامی است.
2ـ کلیه شرکت کنندگان در برنامه ها می باید بر اساس توان جسمانی، روحی، روانی و دانش فنی (دارا بودن مدارک کارآموزی معتبر و مرتبط با رشته ورزشی کوهنوردی و صعودهای ورزشی) گزینش گردند.
3ـ کلیه شرکت‌کنندگان در برنامه‌ها ملزم به داشتن کارت بیمه ورزشی معتبر می‌باشند.
4ـ کلیه شرکت کنندگان ملزم می باشند از بدو شروع تا پایان برنامه های کوهنوردی و صعودهای ورزشی از کفش و پوشاک متناسب با فصل صعود و لوازم حفاظت فردی (P.P.E)مناسب و استاندارد مانند کلاه کاسک کوهنوردی و ... استفاده نمایند.
5ـ ورزشکاران مجاز به استفاده از لوازم الیافی مانند طناب، هارنس و ... فرسوده و تاریخ گذشته و ابزارهای فنی سخت آلیاژی فرسوده و فاقد استانداردهای CE، UIAA نمی‌باشند.
(کلیه لوازم فنی از قبیل لوازم حفاظت فردی، لوازم الیافی و ابزارهای سخت آلیاژی می باید دارای استانداردهای ذکر شده CE)،(UIAA باشند و قبل از استفاده با نظارت مستقیم مربی از صحت و سلامت لوازم آگاهی کسب نمایند.)
6ـ انجام هر نوع اعمال و فعالیت ناایمن که منجر به بروز حوادث فردی و غیر فردی گردد ممنوع است. مربی و سرپرست برنامه ملزم به صدور تذکرات لازم و جلوگیری از انجام اعمال و فعالیت‌های ناایمن شرکت‌کنندگان می‌باشند (سعی شود هرگونه خطا و قصور از طرف همراهان و عاملان خطا در حین اجرای برنامه برای پیگیری‌های بعدی مستند و مکتوب گردد).
7ـ به همراه داشتن فرد ذیصلاح آگاه به فنون جستجو، نجات و کمک‌های اولیه با لوازم مورد نیاز به منظور تسریع در مهار مکانیسم آسیب های احتمالی الزامی می‌باشد.
8ـ داشتن پشتیبان برنامه برای ارائه اطلاعات مبتنی بر واقعیت در مواقع بروز حوادث احتمالی به منظور تسریع در امر جستجو و نجات (توسط ارگان‌های ذیصلاح)، الزامی می‌باشد.
9ـ سرپرستان برنامه ملزم به ارائه گزارش جامع حوادث احتمالی برنامه های کوهنوردی و صعودهای ورزشی ممهور به مهر باشگاه و یا گروه کوهنوردی به هیئت کوهنوردی و صعودهای ورزشی استان و شهرستان مربوطه می باشند، متعاقباً هیئت‌های کوهنوردی تابعه نیز اقدامات لازم در خصوص ارسال گزارش فوق به فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی را معمول دارند.
امید آن داریم بیاموزیم و درست عمل کنیم تا شاهد بروز آسیب‌دیدگی و حوادث در برنامه‌های کوهنوردی و صعودهای ورزشی نباشیم.
از سایت فدراسیون